Asalet, özgürlük, güç, görkem ve çeviklik… Ne hoş hisler öyle değil mi? İnsanlara iyi hissettiren bu gibi duyguların öznesi olan atlar, sanatın ilk ortaya çıktığı varsayılan zamanlardan beri birçok sanat eserinde de sıklıkla kullanılan figürler arasına girmişlerdir. Gerek dış güzellikleri gerekse asil karakter özellikleri ve dayanıklılıkları atları kaçınılmaz olarak sanatın vazgeçilmez bir parçası haline getirmiştir.

Eski çağlardan beri birçok kültürde kutsal hayvanlar olarak kabul edilen atlar, daha çok doğurganlıkla, bereketle, özgürlükle ve asaletle ilişkilendirilir. İlk insanların mağara duvarlarına yaptığı çizimlerden Rönesans dönemine kadar pek çok sanatçı atların güzelliğinden ilham alarak yağlı boya at tablolarına hayat vermiştir.

Özellikle Avrupa’da kökleri Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanan yağlı boya at tabloları, bir dönem at biniciliği portreleri noktasında özelleşmişti. Bu tür portreleri yaptırmak için varlık sahibi olmak yeterli değildi; aynı zamanda dikkate değer bir soydan gelmek de gerekiyordu. Çünkü at, sahibinin gücünün ve zenginliğinin önemli bir göstergesiydi. O dönemlerde tuval üzerindeki bir at imgesi, tasvir edilen kişinin sınıf durumunu, mesleğini ve başarısını anlatmayı amaçlayan bir moda haline gelmişti.

Bu asil hayvanlar Avrupa’da zenginliği ve gücü sembolize ederken aynı zamanda doğu halklarının da yaşamının önemli bir parçasıydı.

Günümüzde yağlı boya at tabloları son yılların iç mekan dekorasyonlarında kendilerine yer edinmiş son derece şık ve gösterişli tablolardır ve bulundukları mekana kattıkları dingin hava nedeniyle sıklıkla tercih edilirler.

Modern ve özgün tarzı ile eserler veren sanatçımız, spatula kullanmakta gösterdiği ustalık ile etkisinden çıkamayacağınız dokuya sahip eserlere imza atar. Eserlerinde renklerin canlılığı ve kontrastı cezbedicidir. Ciddi bir matematik söz konusudur, farklı açılardan bambaşka resimler görmeniz olasıdır. Sanatçı duygusal derinliği ile eserlerinin temalarının büyük çoğunluğunda çocukluk anılarına atıfta bulunur. Bu yüzdendir ki kuşlar, atlar, balıklar, gelincikler, semazenler ve İstanbul eserlerinde sıklıkla karşımıza çıkar ve bu temadaki eserleri artık birer klasik olmuştur.

Asalet, özgürlük, güç, görkem ve çeviklik… Ne hoş hisler öyle değil mi? İnsanlara iyi hissettiren bu gibi duyguların öznesi olan atlar, sanatın ilk ortaya çıktığı varsayılan zamanlardan beri birçok sanat eserinde de sıklıkla kullanılan figürler arasına girmişlerdir. Gerek dış güzellikleri gerekse asil karakter özellikleri ve dayanıklılıkları atları kaçınılmaz olarak sanatın vazgeçilmez bir parçası haline getirmiştir.

Eski çağlardan beri birçok kültürde kutsal hayvanlar olarak kabul edilen atlar, daha çok doğurganlıkla, bereketle, özgürlükle ve asaletle ilişkilendirilir. İlk insanların mağara duvarlarına yaptığı çizimlerden Rönesans dönemine kadar pek çok sanatçı atların güzelliğinden ilham alarak yağlı boya at tablolarına hayat vermiştir.

Özellikle Avrupa’da kökleri Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanan yağlı boya at tabloları, bir dönem at biniciliği portreleri noktasında özelleşmişti. Bu tür portreleri yaptırmak için varlık sahibi olmak yeterli değildi; aynı zamanda dikkate değer bir soydan gelmek de gerekiyordu. Çünkü at, sahibinin gücünün ve zenginliğinin önemli bir göstergesiydi. O dönemlerde tuval üzerindeki bir at imgesi, tasvir edilen kişinin sınıf durumunu, mesleğini ve başarısını anlatmayı amaçlayan bir moda haline gelmişti.

Bu asil hayvanlar Avrupa’da zenginliği ve gücü sembolize ederken aynı zamanda doğu halklarının da yaşamının önemli bir parçasıydı.

Günümüzde yağlı boya at tabloları son yılların iç mekan dekorasyonlarında kendilerine yer edinmiş son derece şık ve gösterişli tablolardır ve bulundukları mekana kattıkları dingin hava nedeniyle sıklıkla tercih edilirler.

Asalet, özgürlük, güç, görkem ve çeviklik… Ne hoş hisler öyle değil mi? İnsanlara iyi hissettiren bu gibi duyguların öznesi olan atlar, sanatın ilk ortaya çıktığı varsayılan zamanlardan beri birçok sanat eserinde de sıklıkla kullanılan figürler arasına girmişlerdir. Gerek dış güzellikleri gerekse asil karakter özellikleri ve dayanıklılıkları atları kaçınılmaz olarak sanatın vazgeçilmez bir parçası haline getirmiştir.

Eski çağlardan beri birçok kültürde kutsal hayvanlar olarak kabul edilen atlar, daha çok doğurganlıkla, bereketle, özgürlükle ve asaletle ilişkilendirilir. İlk insanların mağara duvarlarına yaptığı çizimlerden Rönesans dönemine kadar pek çok sanatçı atların güzelliğinden ilham alarak yağlı boya at tablolarına hayat vermiştir.

Özellikle Avrupa’da kökleri Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanan yağlı boya at tabloları, bir dönem at biniciliği portreleri noktasında özelleşmişti. Bu tür portreleri yaptırmak için varlık sahibi olmak yeterli değildi; aynı zamanda dikkate değer bir soydan gelmek de gerekiyordu. Çünkü at, sahibinin gücünün ve zenginliğinin önemli bir göstergesiydi. O dönemlerde tuval üzerindeki bir at imgesi, tasvir edilen kişinin sınıf durumunu, mesleğini ve başarısını anlatmayı amaçlayan bir moda haline gelmişti.

Bu asil hayvanlar Avrupa’da zenginliği ve gücü sembolize ederken aynı zamanda doğu halklarının da yaşamının önemli bir parçasıydı.

Günümüzde yağlı boya at tabloları son yılların iç mekan dekorasyonlarında kendilerine yer edinmiş son derece şık ve gösterişli tablolardır ve bulundukları mekana kattıkları dingin hava nedeniyle sıklıkla tercih edilirler.

Asalet, özgürlük, güç, görkem ve çeviklik… Ne hoş hisler öyle değil mi? İnsanlara iyi hissettiren bu gibi duyguların öznesi olan atlar, sanatın ilk ortaya çıktığı varsayılan zamanlardan beri birçok sanat eserinde de sıklıkla kullanılan figürler arasına girmişlerdir. Gerek dış güzellikleri gerekse asil karakter özellikleri ve dayanıklılıkları atları kaçınılmaz olarak sanatın vazgeçilmez bir parçası haline getirmiştir.

Eski çağlardan beri birçok kültürde kutsal hayvanlar olarak kabul edilen atlar, daha çok doğurganlıkla, bereketle, özgürlükle ve asaletle ilişkilendirilir. İlk insanların mağara duvarlarına yaptığı çizimlerden Rönesans dönemine kadar pek çok sanatçı atların güzelliğinden ilham alarak yağlı boya at tablolarına hayat vermiştir.

Özellikle Avrupa’da kökleri Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanan yağlı boya at tabloları, bir dönem at biniciliği portreleri noktasında özelleşmişti. Bu tür portreleri yaptırmak için varlık sahibi olmak yeterli değildi; aynı zamanda dikkate değer bir soydan gelmek de gerekiyordu. Çünkü at, sahibinin gücünün ve zenginliğinin önemli bir göstergesiydi. O dönemlerde tuval üzerindeki bir at imgesi, tasvir edilen kişinin sınıf durumunu, mesleğini ve başarısını anlatmayı amaçlayan bir moda haline gelmişti.

Bu asil hayvanlar Avrupa’da zenginliği ve gücü sembolize ederken aynı zamanda doğu halklarının da yaşamının önemli bir parçasıydı.

Günümüzde yağlı boya at tabloları son yılların iç mekan dekorasyonlarında kendilerine yer edinmiş son derece şık ve gösterişli tablolardır ve bulundukları mekana kattıkları dingin hava nedeniyle sıklıkla tercih edilirler.

Asalet, özgürlük, güç, görkem ve çeviklik… Ne hoş hisler öyle değil mi? İnsanlara iyi hissettiren bu gibi duyguların öznesi olan atlar, sanatın ilk ortaya çıktığı varsayılan zamanlardan beri birçok sanat eserinde de sıklıkla kullanılan figürler arasına girmişlerdir. Gerek dış güzellikleri gerekse asil karakter özellikleri ve dayanıklılıkları atları kaçınılmaz olarak sanatın vazgeçilmez bir parçası haline getirmiştir.

Eski çağlardan beri birçok kültürde kutsal hayvanlar olarak kabul edilen atlar, daha çok doğurganlıkla, bereketle, özgürlükle ve asaletle ilişkilendirilir. İlk insanların mağara duvarlarına yaptığı çizimlerden Rönesans dönemine kadar pek çok sanatçı atların güzelliğinden ilham alarak yağlı boya at tablolarına hayat vermiştir.

Özellikle Avrupa’da kökleri Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanan yağlı boya at tabloları, bir dönem at biniciliği portreleri noktasında özelleşmişti. Bu tür portreleri yaptırmak için varlık sahibi olmak yeterli değildi; aynı zamanda dikkate değer bir soydan gelmek de gerekiyordu. Çünkü at, sahibinin gücünün ve zenginliğinin önemli bir göstergesiydi. O dönemlerde tuval üzerindeki bir at imgesi, tasvir edilen kişinin sınıf durumunu, mesleğini ve başarısını anlatmayı amaçlayan bir moda haline gelmişti.

Bu asil hayvanlar Avrupa’da zenginliği ve gücü sembolize ederken aynı zamanda doğu halklarının da yaşamının önemli bir parçasıydı.

Günümüzde yağlı boya at tabloları son yılların iç mekan dekorasyonlarında kendilerine yer edinmiş son derece şık ve gösterişli tablolardır ve bulundukları mekana kattıkları dingin hava nedeniyle sıklıkla tercih edilirler.

Asalet, özgürlük, güç, görkem ve çeviklik… Ne hoş hisler öyle değil mi? İnsanlara iyi hissettiren bu gibi duyguların öznesi olan atlar, sanatın ilk ortaya çıktığı varsayılan zamanlardan beri birçok sanat eserinde de sıklıkla kullanılan figürler arasına girmişlerdir. Gerek dış güzellikleri gerekse asil karakter özellikleri ve dayanıklılıkları atları kaçınılmaz olarak sanatın vazgeçilmez bir parçası haline getirmiştir.

Eski çağlardan beri birçok kültürde kutsal hayvanlar olarak kabul edilen atlar, daha çok doğurganlıkla, bereketle, özgürlükle ve asaletle ilişkilendirilir. İlk insanların mağara duvarlarına yaptığı çizimlerden Rönesans dönemine kadar pek çok sanatçı atların güzelliğinden ilham alarak yağlı boya at tablolarına hayat vermiştir.

Özellikle Avrupa’da kökleri Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanan yağlı boya at tabloları, bir dönem at biniciliği portreleri noktasında özelleşmişti. Bu tür portreleri yaptırmak için varlık sahibi olmak yeterli değildi; aynı zamanda dikkate değer bir soydan gelmek de gerekiyordu. Çünkü at, sahibinin gücünün ve zenginliğinin önemli bir göstergesiydi. O dönemlerde tuval üzerindeki bir at imgesi, tasvir edilen kişinin sınıf durumunu, mesleğini ve başarısını anlatmayı amaçlayan bir moda haline gelmişti.

Bu asil hayvanlar Avrupa’da zenginliği ve gücü sembolize ederken aynı zamanda doğu halklarının da yaşamının önemli bir parçasıydı.

Günümüzde yağlı boya at tabloları son yılların iç mekan dekorasyonlarında kendilerine yer edinmiş son derece şık ve gösterişli tablolardır ve bulundukları mekana kattıkları dingin hava nedeniyle sıklıkla tercih edilirler.

Asalet, özgürlük, güç, görkem ve çeviklik… Ne hoş hisler öyle değil mi? İnsanlara iyi hissettiren bu gibi duyguların öznesi olan atlar, sanatın ilk ortaya çıktığı varsayılan zamanlardan beri birçok sanat eserinde de sıklıkla kullanılan figürler arasına girmişlerdir. Gerek dış güzellikleri gerekse asil karakter özellikleri ve dayanıklılıkları atları kaçınılmaz olarak sanatın vazgeçilmez bir parçası haline getirmiştir.

Eski çağlardan beri birçok kültürde kutsal hayvanlar olarak kabul edilen atlar, daha çok doğurganlıkla, bereketle, özgürlükle ve asaletle ilişkilendirilir. İlk insanların mağara duvarlarına yaptığı çizimlerden Rönesans dönemine kadar pek çok sanatçı atların güzelliğinden ilham alarak yağlı boya at tablolarına hayat vermiştir.

Özellikle Avrupa’da kökleri Roma İmparatorluğu dönemlerine kadar uzanan yağlı boya at tabloları, bir dönem at biniciliği portreleri noktasında özelleşmişti. Bu tür portreleri yaptırmak için varlık sahibi olmak yeterli değildi; aynı zamanda dikkate değer bir soydan gelmek de gerekiyordu. Çünkü at, sahibinin gücünün ve zenginliğinin önemli bir göstergesiydi. O dönemlerde tuval üzerindeki bir at imgesi, tasvir edilen kişinin sınıf durumunu, mesleğini ve başarısını anlatmayı amaçlayan bir moda haline gelmişti.

Bu asil hayvanlar Avrupa’da zenginliği ve gücü sembolize ederken aynı zamanda doğu halklarının da yaşamının önemli bir parçasıydı.

Günümüzde yağlı boya at tabloları son yılların iç mekan dekorasyonlarında kendilerine yer edinmiş son derece şık ve gösterişli tablolardır ve bulundukları mekana kattıkları dingin hava nedeniyle sıklıkla tercih edilirler.